Oksijen İnhalasyonu Uygulanması

Bireye uygun ve doğru teknikle oksijen uygulanmasını sağlayarak hem tedaviyi hatalı yapmaktan kaçınma hem de komplikasyonların önlenmesini kapsar.

Oksijen tüpleri oksijenin yakıcı özelliğinden dolayı gerekli güvenlik önlemleri alındıktan sonra kullanılmalıdır. İçerisinde % 99 oranında oksijen, % 1 oranında azot bulunan oksijen tüplerinin üzerinde dolum tarihi, firma, son kullanma tarihi gibi bilgilerin yazılı olduğu etiketler bulunmalıdır ve patlayıcı özelliğinden dolayı odalardaki ısıtıcılardan 2 metre uzağa konulmalıdır. Elektrik prizleri de bu kapsama girer ve "ATEŞLE YAKLAŞMAYINIZ" levhası asılmalıdır.

Her hastaya disposıble kanül, kateter veya maske kullanılmalıdır. Disposıble elde etmede sorun var veya imkan yoksa dezenfektan ile dezenfekte edildikten sonra kullanılabilir. Humidifer her uygulama sonrası boşaltılır ve kuru ve temiz bir şekilde bırakılır. Oksijen tedavisi alan hastaya ağız bakımı da verilmelidir. 

• Acil durumlarda oksijen tedavisine hemen başlanmalıdır.
• Karbondioksit parsiyel basıncının 40 mm Hg'nın altında olduğu durumlarda,

          Oksijen parsiyel basıncının 60 mm Hg'nın altında olduğu durumlarda oksijen tedavisine başlanır.

• Taşikardi, hızlı yüzeyel solunum, apne, burun kanadı solunumu, interkostal substernal çekilmeler, hipoksi, aritmi risk açısından yüksek riskli grupta değerlendirilir.
• Birey saat başı oksijen gereksinimi açısından izlenmelidir.
• Maske veya kanülün yerinde olup olmadığı, gözlere oksijenin temas edip etmediği, mukozal tahriş, burun iritasyonu ve enfeksiyon bulguları 4-8 saatte bir kontrol edilmelidir.
• Birey inhalasyon süresince substernal ağrı, kuru öksürük, göğüs ve sırtta ağrı tarifi ve ekspiryumda uzama açısından değerlendirilir.
• İşlem öncesi malzemeler eksiksiz bir şeklide temin edilmelidir. 

1. Flowmetre
2. Humidifer
3. Distile su
4. Oksijen bağlantı tüpü
5. Uygulama şekline göre nazal kanül, oksijen maskesi, oksijen başlığı veya yenidoğanlara uygulamak için küvöz.

• Bireye ve özellikle ailesine işlem öncesi bilgi verilir. Oksijen doz ayarının yalnızca hekim ve hemşire tarafından değiştirilebileceği konusunda, herhangi bir sıkıntı, beklenmeyen bir durum gözlendiğinde hemşireyi haberdar etmesi konusunda ve maskenin veya kanülün pozisyonunun değiştirilmemesi hususunda aile eğitilmelidir.
• Malzemeler birbirine bağlandıktan sonra bağlantı noktaları kontrol edilir.
• Bireyin solunum yolu açıklığı kontrol edilir.
• Uygun pozisyon verilir, fawler veya semifawler gibi.
• Humidifer 2/3 oranında distile su ile doldurulur.
• Veriliş yoluna göre nazal kanül ise; burun açıklığı kontrol edilerek ayarlanabilir nazal kanül ile oksijen verilir. Burun Tahriş olmuşsa yumuşatıcı pomatlar kullanılır. Maske ise; yüze tam olarak oturtulur ve cilt tahriş açısından gözlemlenir.

      İşlem Sonrası;

• Tüm gözlemler ve bulgular kayıt altına alınır.
• Humidifer boşaltılır, dezenfektan ile temizlendikten sonra kuru bir şekilde bırakılır.
• Birey uygulama sonrası da oksijen ihtiyacı açısından gözlemlenir.
• oksijen tüpünün doluluk oranı kayıt edilir ve hazır halde bırakılır. Boş ise doluma gönderilir.
• Disposible malzemeler prosedürüne uygun olarak imha edilir.